Ես շատ եմ սիրում գարունը: Այս նկարում իմ երազանքի գարունն է, որը լի է արևով, թարմությամբ, ծաղիկներով: Ցավոք ես հիմա արևը և գարունը վայելում եմ պատուհանից:

Ես շատ եմ սիրում գարունը: Այս նկարում իմ երազանքի գարունն է, որը լի է արևով, թարմությամբ, ծաղիկներով: Ցավոք ես հիմա արևը և գարունը վայելում եմ պատուհանից:

Զմրուխտյա գետակի վրա մի խեղճ ջրաղաց կար: Ջրաղացի դռան առջև՝ կանաչ ուռենու տակ, թիկն էր տվել ջրաղացպանը և գոհ ծխում էր չիբուխը: Կողքին նստել էր կինը, իսկ նրանց աչքերի առջև մի սիրուն մանուկ, նրանց երեխան, խաղ էր անում:
Մեղմիկ սոսոփում էր ուռենին, և ջրաղացն անուշ մտմտալով, ասես հին օրերից մի հին հեքիաթ էր պատմում:
Ինչպես եղավ, մի օր այդ սիրուն մանուկը վազելով թիթեռնիկի հետևից, հեռացավ ջրաղացից, ընկավ մացառների մեջ, անցավ ձորակից ձորակ, կորցրեց ջրաղացի շավիղը ու գնաց, գնաց, հասավ մեծ ճանապարհին, նստեց եզերքին ու լաց եղավ: Continue reading “Երջանիկ խրճիթը. Ղազարոս Աղայան”