Բարև՛, իմ անունը Գոհար է: Գոհար, հայկական իգական անուն է։ Առաջացել է հայերեն գոհար՝ «ակունք» բառից։ Գործածվում է 12-րդ դարից։ Փաղաքշական ձևն է Գոհարիկ։ Գոհար նշանակում է թանկաժեք քար՝ ադամանդ: Իմ անումը ժառանգել եմ տատիկիցս: Նրա անունը նույնպես Գոհար է: Ես նրան շատ եմ սիրում: Իմ անունը ինձ շատ է դուր գալիս: Մենք ունեցել ենք շատ հայտնի հայուհիներ, ում անունը նույնպես Գոհար է եղել, օրնակ՝ Գոհար իշխանուհին, ով հիշատակվում է Մուրացանի Գևորգ Մարզպետունի վեպում, Գոհար Գասպարյանը, ով եղել է հայ երգի սոխակը: Գոհար անունը նաև հիշատակվում է Հովհաննես Թումանյանի Ոսկե քաղաք հեքիաթում՝ Գոհար թագուհին:
Գոհար Եգանյան 
One thought on “Իմ անվան պատմությունը”