Պատմությունը գտել եմ համացանցից:
Նյութը`Սասուն Համբարձումյանի կողմից:
Ուրեմն Լեռնահայաստանի կռիվների ժամանակ Զանգեզուրի գյուղերից մեկում` Արծվանիկում, Նժդեհի տղաները մի հոգու բռնած են լինում, բոլշեվիկ լինելու կասկածանքով: Էս տատիկը պատմում է էդ դեպքերի մասին:
– Ատա, պա Նժդեհը դայուն հունց ա պեց թողա?
– Դե Նժդեհեն տղերքը դայուն փռնած ըն լա, թա բոլշեվիկ ա:
Մինա մի քանի օր հետո Նժդեհը եկալ ա Ըրցվանեգ: Սաղ գյուղացիք տուս ըն լա եկած տսնալի: Ինքն ա` մաքուր շորերավ, պընդ մի մարդ, ծիանը յրան նստած: Մոտիկացալ ըմ ասալ. “Սպարապետ մի պեն խնդրիմ?” Նժդեհը ծիանը յրան նստած կռացալ ա: Ասալ ըմ. “Սպարապետ, մըր խըխեն փռնած ըն, իբր թա բոլշեվիկ ա: Այ բալամ, նա վըչ դպրոց ա քեցած, վըչ կիրել ա գյուդում: Նա հինչ ա գյուդում բոլշեվիկը հինչ ա, դաշնակը հինչ ա: Պեց թող թո քինի, մատաղ նիմ”: Նժդեհը կլոխը պըրցրըցրալ ա, ասա. “Այստե’ղ բերեք կալանավորին”: Դայուն պերալ ըն: Նժդեհը կռացալ ա, դայուն անջուկեն երկու պեն ասա, հետո պըրցրացա, թա. “Բա’ց թողեք կալանավորին”: Տի դայուն պեց ըն թողա:
– Ատա, պա Նժդեհը դայուն անջուկեն հինչ ա ասա?
– Բալա գյուդում չըմ, բայց դային էդ օրը վըր գյուղան քեցալ ա, մինչև մեհենգ եկած չի:
Գոհար Եգանյան 
One thought on “Պատմություն Զանգեզուրի բարբառով”