Մի օր ծառը իր համար նստած էր։ Աշնան վերջին օրն էր։ Երբ եկավ գիշերը, բոլոր ծառերը քուն մտան, իսկ առավոտյան, բոլոր ծառերը արթնացան սարսափած։ Նրանց տերևները անհետացել էին։ Նրանք նկատեցին, որ ծառերից մեկը չքացել էր անտառից։Այդ ծառը եղևնին էր, որը փախել էր կախարդի մոտ։ Նա խնդրեց կախարդին, որ նա իր տերևները փուշ դարձնի։ Այդ օրվանից նրան անվանեցին փշատերև եղևնի։
Գոհար Եգանյան 